زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

ادات سببیت





ادات سببیت، ادات بیانگر سببیت را می‌گیرند.


۱ - تعریف



«ادوات سببیت» آن دسته از کلمات قرآنند که معنای سببیت را به مخاطب منتقل می‌سازند؛ مانند: حرف «باء» در (فکلا اخذنا بذنبه)؛ «همه آن‌ها را به دلیل گناهشان گرفتیم» و (... ظلمتم انفسکم باتخاذکم العجل...)؛ " شما با (به پرستش) گرفتن گوساله برخود ستم کردید".
زرکشی در البرهان از «سببیت» به «تعلیل» تعبیر کرده است.

۲ - پانویس


 
۱. عنکبوت/سوره۲۹، آیه۴۰.    
۲. بقره/سوره۲، آیه۵۴.    
۳. زرکشی، محمد بن بهادر، ۷۴۵ - ۷۹۴ق، البرهان فی علوم القرآن (باحاشیه)، ج۴، ص۲۵۶.    
۴. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۲، ص۲۱۶.    


۳ - منبع



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «ادات سببیت».    

رده‌های این صفحه : ادات قرآن




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.